Przejdź do zawartości

Mięsień nadgrzebieniowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień nadgrzebieniowy

Mięsień nadgrzebieniowy (łac. musculus supraspinatus) – w anatomii człowieka trójkątny mięsień rozpostarty między dołem nadgrzebieniowym łopatki do końca bliższego kości ramiennej[1][2]. Przyczep proksymalny znajduje się w dole nadgrzebieniowym łopatki oraz na powięzi nadgrzebieniowej. Przyczep dystalny w postaci mocnego ścięgna przyczepia się do guzka większego kości ramiennej i do torebki stawowej stawu ramiennego. Mięsień unaczyniony jest przez tętnicę nadłopatkową i tętnicę okalającą łopatkę, a unerwiony przez nerw nadłopatkowy C5-6[1][2].

Mięsień nadgrzebieniowy odwodzi ramię oraz napina torebkę stawu ramiennego. Wykonuje dodatkowo niewielką rotację ramienia na zewnątrz[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 785, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 240, ISBN 978-83-66548-14-5.